"ΕΙΣ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ περί της Φιλικής Εταιρίας Δοκίμιον άνεφέραμεν τά ανέκ δοτα περί τής Ελληνικής Επαναστάσεως Υπομνήματα του Γερμανού, Μητροπο λίτου των Πατρών, κάί παρετηρήσαμεν άναγκαίαν την δημοσίευσιν τούτων χωρίς τινός άλλης προσθαφαιρέσεως. Τής παρατηρήσεώς μας αυτής είχομεν λόγους ικανούς, τους οποίους άποσιωπήσαμεν εις την έποχήν έκείνην έγνωρίζομεν μ' όπόσην έπιμονήν έζητήθησαν τά περιοδικά ταύτα Υπομνήματα άπό διαφόρους, έτοιμους νά τά συγχωνεύσωσιν εις ίδικήν των περι τής αυτής ύλης συγγραφήν, και νά παραμορφώσωσιν ούτω τό κύριον τού συγγραφέως των πνεύμα προεβλέπομεν άπαραίτητον την νόθευσιν, ή και αυτήν την έξάλειψιν πολλών αληθειών, έάν μετέβαινον ταύτα εις τήν κυριότητα ανθρώπων, οίτινες οπαδοί τών άντιποιουμένων τήν έξαιρετικήν τής Ιστορίας δόξαν, θεραπεύουσι τυφλώς τον έγωισμόν τών τοιούτων κενεμβατούντες. Εις τον ίδιαίτερον χαρακτήρα του κυρίου Καλλινίκου Καστόρχη, ανδρός άφιλοκερδούς και πιστού φύλακος πολυτίμου παρακαταθήκης, οφείλεται προ παντός ή άκεραιότης του συγγράμματος τούτου. Αίσθανόμεθα δέ ημείς τήν μεγαλητέραν ευχαρίστησιν ήδη. γινόμενοι έν μέρει τό όργανον τής εκδόσεώς του, καθ' όν ηύχήθημεν πρώτοι τρόπον.
Είναι περίεργος ή λήθη, τήν οποίαν ήκολούθησαν ώς προς τον Γερμανόν και οί δημοσιογράφοι καί τίνες Ύπομνηματισταί ή Ίστορικοί τής Επαναστάσεως. Μήτε οί πρώτοι έμνημόνευσαν πώποτε του ευκλεούς τούτου Μητροπολίτου, άν κάι πάντοτε άναφέρωσι τους Προμάχους του Πολέμου, διά νά προασπίσωσι τά Εθνικά δίκαια, ή ν' άντιπολεμήσωσιν εκείνους, όσοι, έκλιμοι αξιώσεων, έρπουσιν ώς κτήνη ενώπιον τών ισχυρών τής ημέρας μήτε οί δεύτεροι, μολονότι έμεγάλυναν τούτων τάς μηδαμινάς πράξεις, και εξύμνησαν άλλους, πολλώ υποδεεστέρους εις τήν βαθμίδα τών πρώτων Προσώπων του Πολέμου, μήτε ούτοι, λέγομεν, ώμίλησαν διόλου, ή ώς έπρεπε, περί ενός ανδρός, τον όποίον ή Ιστορία συγκατατάττει εις τήν έδραν τών Πρωτενεργών κάί Πρωταγωνιστών τής Επαναστάσεως κατά τήν Πελοπόννησον κάί τήν λοιπήν Ελλάδα.¨
Παλαιών Πατρών Γερμανού
Απομνημονεύματα
Προλεγόμενα Φιλήμονα
Είναι περίεργος ή λήθη, τήν οποίαν ήκολούθησαν ώς προς τον Γερμανόν και οί δημοσιογράφοι καί τίνες Ύπομνηματισταί ή Ίστορικοί τής Επαναστάσεως. Μήτε οί πρώτοι έμνημόνευσαν πώποτε του ευκλεούς τούτου Μητροπολίτου, άν κάι πάντοτε άναφέρωσι τους Προμάχους του Πολέμου, διά νά προασπίσωσι τά Εθνικά δίκαια, ή ν' άντιπολεμήσωσιν εκείνους, όσοι, έκλιμοι αξιώσεων, έρπουσιν ώς κτήνη ενώπιον τών ισχυρών τής ημέρας μήτε οί δεύτεροι, μολονότι έμεγάλυναν τούτων τάς μηδαμινάς πράξεις, και εξύμνησαν άλλους, πολλώ υποδεεστέρους εις τήν βαθμίδα τών πρώτων Προσώπων του Πολέμου, μήτε ούτοι, λέγομεν, ώμίλησαν διόλου, ή ώς έπρεπε, περί ενός ανδρός, τον όποίον ή Ιστορία συγκατατάττει εις τήν έδραν τών Πρωτενεργών κάί Πρωταγωνιστών τής Επαναστάσεως κατά τήν Πελοπόννησον κάί τήν λοιπήν Ελλάδα.¨
Παλαιών Πατρών Γερμανού
Απομνημονεύματα
Προλεγόμενα Φιλήμονα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου